رفیق و شفیق همدیگر بودید
 اما رفیقت تو را جور دیگری قبول داشت،
 باایمانی که از تو سراغ داشت تعجب میکرد که برای رسیدن به دبیرستان چرا
راهت را کج نمی کنی که از کنار مدرسه دخترانه رد نشوی!؟
طاقت نیاورد آخر،
 یک روز که باهم به دبیرستان می رفتید به تو گفت بیا از کوچه پشتی برویم مدرسه،
که از کنار مدرسه دخترانه رد نشویم و خدایی نکرده زمینه گناه فراهم نشود.
با تعجب نگاهش کردی
و گفتی
چه فایده اگر آدمی خودش را در یک اتاق حبس کند و بعد بگوید گناه نمیکنم
این هنر نیست.
گفتی من راهم را عوض نمیکنم
اما به چشمانم یاد میدهم چه ببیند و چه نبیند.
رفیقت غلاف کرد،
از تو خجالت کشید
و از حرفی که زده بود...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: